A comment from Hamid I think you oughtta read

روزگاری نام ایران یادآور مردمان بزرگ اندیشی بود که نبوغ و خرد و فرهنگ ایرانی را به رخ جهانیان می کشیدند. افرادی که در هر پست و مقام، در هر جایگاه اجتماعی و با هر دین و مذهبی، فرهنگ و اصالت خود را از یاد نمی بردند. بزرگانی چون سلمان فارسی، ابوعلی سینا، ملاصدرا، ذکریای راضی، ابوریحان بیرونی و ... که یکه تاز محافل دینی، علمی، پزشکی و سیاسی در عصر خود بودند؛ امیرکبیرهایی که علی رغم فساد و خوشگذرانی پادشاهان، تا پای جان در حفظ سربلندی این خاک کوشیدند و اجازه ندادند مزدوران داخلی و اجنبیان کفتار صفت پاره از سرمایه های این مرز و بوم را به تاراج برند. چه برسر این خاک آورده ایم؟! خاکی که پیکر چنان بزرگانی را در قلب خود جای داده است. خاکی که هنوز هم برای حفظ عزتش تا پای جان پیش خواهیم رفت. چه بر سر این خاک آورده ایم؟! چرا امروزه جایگاه امیرکبیر در تصرف علف های هرزی است که در صدد ریشه کن کردن سرو های سر به فلک کشیده این دیارند! آیا ابن سینا ها و ملاصدرا هایمان، تا به اندازه امروز سرافکنده و خجل بوده اند؟! چه بر سر این خاک آوردیم؟! چرا سر بر زیر همین خاک نگه داشته ایم و قطع درختان همیشه سبز را نمی بینیم؟ چرا رنگ شوره زار ها را به رنگ سبز جنگل ترجیح می دهیم؟! چرا به جای استشمام عطر گل بوی تند مرداب های آلوده به خون را تحمل می کنیم؟! چه بر سر این خاک آوردیم؟! چرا عنان مملکت را به دست چارپایان لجام گسیخته ای سپرده ایم تا آن را به ناکجا آباد برند؟! سرمایه های ملی که می بایست علی وار مابین مردم تقسیم شود، چگونه سر از آخور مزدوران و بیگانگان در می آورد؟! چه بر سر این خاک آوردیم؟! چگونه اجازه دادیم افرادی اعتقادات ما را به سخره گیرند؟! چه شد افرادی که حتی از اصول اولیه دین اسلام بی خبرند، خود را مبلغ و مسئول آن تلقی کنند؟ چگونه یک فرد که در دوران زندگی اش پرونده ای سنگین از خطا و اشتباه دارد، یک شبه، با توصیه و تعبیر خواب زمامدار ایران می شود؛ چندی بعد با وقاحت خود را ولایت مطلقه فقیه می خواند و امروز نیز پیشکسوتان دینی را رو سفید می کند و خود را نائب بر حق امام عصر می داند!!! و برای اثبات ادعای خود حتی از بریدن رگ امیرکبیران عصر هم ابایی ندارد. چه بر سر این خاک آورده ایم؟!...