در این خاک زرخیز ایران زمین
نبودند جز مردمی پاک دین
چو مهر و وفا بود خود کیششان
گنه بود آزار کس پیششان
همه بنده ناب یزدان پاک
همه دل پر از مهر این آب و خاک
بزرگی به مردی و فرهنگ بود
گدایی در این بوم و بر ننگ بود
کجا رفت آن دانش و هوش ما
که شد مهر میهن فراموش ما
که انداخت آتش در این بوستان
کز آن سوخت جان و دل دوستان
چه کردیم کین گونه گشتیم خار؟
خرد را فکندیم این سان زکار
نبود این چنین کشور و دین ما
کجا رفت آیین دیرین ما؟
به یزدان که این کشور آباد بود
همه جای مردان آزاد بود
در این کشور آزادگی ارز داشت
کشاورز خود خانه و مرز داشت
گرانمایه بود آنکه بودی دبیر
گرامی بد آنکس که بودی دلیر
نه دشمن دراین بوم و بر لانه داشت
نه بیگانه جایی در این خانه داشت
از آنروز دشمن بما چیره گشت
که ما را روان و خرد تیره گشت
از آنروز این خانه ویرانه شد
که نان آورش مرد بیگانه شد
چو ناکس به ده کدخدایی کند
کشاورز باید گدایی کند
به یزدان که گر ما خرد داشتیم
کجا این سر انجام بد داشتیم
اگر مایه زندگی بندگی است
دو صد بار مردن به از زندگی است
بیا تا بکوشیم و جنگ آوریم
برون سر از این بار ننگ آوریم
نبودند جز مردمی پاک دین
چو مهر و وفا بود خود کیششان
گنه بود آزار کس پیششان
همه بنده ناب یزدان پاک
همه دل پر از مهر این آب و خاک
بزرگی به مردی و فرهنگ بود
گدایی در این بوم و بر ننگ بود
کجا رفت آن دانش و هوش ما
که شد مهر میهن فراموش ما
که انداخت آتش در این بوستان
کز آن سوخت جان و دل دوستان
چه کردیم کین گونه گشتیم خار؟
خرد را فکندیم این سان زکار
نبود این چنین کشور و دین ما
کجا رفت آیین دیرین ما؟
به یزدان که این کشور آباد بود
همه جای مردان آزاد بود
در این کشور آزادگی ارز داشت
کشاورز خود خانه و مرز داشت
گرانمایه بود آنکه بودی دبیر
گرامی بد آنکس که بودی دلیر
نه دشمن دراین بوم و بر لانه داشت
نه بیگانه جایی در این خانه داشت
از آنروز دشمن بما چیره گشت
که ما را روان و خرد تیره گشت
از آنروز این خانه ویرانه شد
که نان آورش مرد بیگانه شد
چو ناکس به ده کدخدایی کند
کشاورز باید گدایی کند
به یزدان که گر ما خرد داشتیم
کجا این سر انجام بد داشتیم
اگر مایه زندگی بندگی است
دو صد بار مردن به از زندگی است
بیا تا بکوشیم و جنگ آوریم
برون سر از این بار ننگ آوریم
فردوسی
Stand up, look at the mountains
ReplyDeleteSource of the wind, the sun, the water
You, who change the course of rivers,
Who, with the seed, sow the flight of your soul,
Stand up, look at your hands,
Give to your hand to your brother so you can grow.
We'll go together, united by blood,
Today is the day
We can make the future.
Deliver us from the master
who keeps us in misery.
The kingdom of justice and equality come.
Blow, like the wind blows
the wild flowers of the mountain pass.
Clean the barrel of my gun like fire
They will be done at last on earth
Give us your strength and courage to struggle.
Blow, like the wind blows
the wild flowers of the mountain pas
Clean the barrel of my gun like fire
Stand up, look at your hands,
Give to your hand to your brother so you can grow.
We'll go together, united by blood,
Now and in the hour of our death.
Amen.
.......
you still remember this poem?! I do too!!!!
ReplyDeleteI loved that tape and the songs on it. Victor Jara.
remember?
hefz bodi?!
ReplyDeletena hefz naboodam , roo ipod daramesh harazgahi ahangesh miad :)
ReplyDeletehese khoobie , ham ahangesh ham khaterehash
این شعر از شادروان مصطفی سرخوش میباشد نه فردوسی
ReplyDeleteاین شعر از شادروان مصطفی سرخوش میباشد نه فردوسی
ReplyDeleteشعر بسیار زیبایی است و همه کس گمان میبرند که از فردوسی است، ولی این شعر از شادروان مصطفی سرخوش است. روحش شاد با این شعر زیبا که اگر فردوسی هم بود چنین میگفت.
ReplyDelete